Przedszkole Miejskie Nr 72
w Łodzi

Dzień dobry Kochane Dzieci i dzielni Rodzice!

Na rozpoczęcie dzisiejszych zajęć wysłuchajcie opowiadania:

Jak mama odczarowała wielkoluda

Joanna Papuzińska

Raz w naszym mieście zjawił się wielkolud. Od razu zajął dla siebie cały park.

Na bramie wisiała tablica: „Nikomu nie wolno tu wchodzić, choćby nie wiem

co”. Całymi dniami wylegiwał się na trawnikach, a wszystkie dzieci musiały się

bawić na ulicy.

Ale któregoś dnia nasz najmłodszy brat rzucił piłkę tak mocno, że przeleciała

przez ogrodzenie i wpadła do parku. Wielkolud złapał ją i nie chciał nam

oddać. Wróciliśmy do domu z płaczem.

Mama wpadła w złość.

– No nie – powiedziała – ja już dłużej tego znosić nie będę! – I poszła do parku.

Nie bała się wcale, podeszła bliziutko do wielkoluda i zawołała:

– Jak pan może dokuczać dziecku!

A ponieważ zobaczyła, że wielkolud ma koszulę rozerwaną na plecach, powiedziała

jeszcze:

– Taki duży, a wygląda jak obdartus! Jak panu nie wstyd! Proszę zaczekać,

przyniosę igłę z nitką i zaszyję panu dziurę!

Bo nasza mama nie może patrzeć, jak ktoś jest nieporządnie ubrany. Więc

przyniosła igłę i nici, przystawiła drabinę ogrodniczą i zaczęła cerować dziurę.

Szyła, szyła, aż nagle drabina zachybotała się i nasza mama niechcący ukłuła

wielkoluda igłą.

– O, przepraszam – powiedziała, bo wielkolud syknął. Ale wielkolud syczał

dalej i mama zobaczyła, że przez dziurkę zrobioną igłą powietrze ucieka z niego

jak z przedziurawionej opony. Kurczył się, kurczył, a po pięciu minutach stał się

zwyczajnym chłopcem.

– Bardzo dziękuję! – powiedział do mamy. – Pani mnie odczarowała! Ja byłem

bardzo zarozumiałym chłopcem i ciągle chodziłem nadęty. Zdawało mi się,

że jestem najmądrzejszy, najpiękniejszy i najważniejszy na świecie. Od tego nadymania

robiłem się coraz większy i większy, aż stałem się wielkoludem. Z początku

to mi się nawet podobało, bo byłem największy i najsilniejszy. Ale

co z tego? Nikt mnie nie lubił, nikt nie chciał się ze mną bawić. Teraz wiem,

że lepiej być zwyczajnym chłopcem i nie nadymać się. Mogę wrócić do domu.

Do widzenia! A tutaj jest piłeczka!

I znów w naszym mieście było bezpiecznie i wesoło jak zawsze. Ale od tej

pory nasza mama boi się, żeby któreś z nas nie zmieniło się w wielkoluda. Dlatego

zawsze ma naszykowaną miseczkę z mydłem i słomką do puszczania baniek.

Gdy tylko któreś zacznie myśleć, że jest „naj…, naj…, naj…” i nadymać

się, mama daje mu mydło, słomkę i mówi:

– Masz, popuszczaj sobie trochę baniek mydlanych. To ci dobrze zrobi, wydmuchasz

z siebie całą zarozumiałość, bo zdaje mi się, że jesteś za bardzo nadęty!

Odpowiedzcie teraz na pytania:

Co wydarzyło się pewnego dnia w mieście?

Co zrobiła mama, by pomóc dzieciom?

Kim okazał się wielkolud?

Dlaczego stał się wielkoludem?

Jaki sposób znalazła mama, by jej dzieci nie stały się wielkoludami?

Czy to były prawdziwe czary?

Kochani, a jakie czary znają wasze mamy?

Co robią, byście słuchały swoich Rodziców?

Otwórzcie teraz kartę pracy. Waszym zadaniem jest wybrać te ilustracje przedmiotów, które kojarzą się Wam z domem. Połączcie ilustrację domu na środku karty pracy z wybranymi przez Was ilustracjami.

/uploads/5eda529a2d719/newses/463/content/19.05_1_.docx [.docx, 936.82 kB]

Czas na dalszą naukę piosenki „Jesteś mamo skarbem mym”.

https://www.youtube.com/watch?v=RvHfN-4Va4g

Kiedy mija noc i dzień nastaje

Zawsze mówisz mi: Witaj kochanie

Po czym tulisz mnie

Czule całujesz

Więc zaśpiewam Ci, to, co ja czuję

Proszę, otwórz serce swe,

Niech w nie wpadną słowa te:

Które Tobie teraz ja, podarować właśnie chcę.

Ref. Jesteś mamo skarbem mym

Kocham Ciebie z całych sił.

Jesteś wszystkim tym, co mam

Wszystko Tobie jednej dam. (x2)

Kiedy mija dzień i noc nastaje

Mówisz: Miłych snów, moje kochanie

Po czym tulisz mnie, czule całujesz

Więc zaśpiewam Ci, to, co ja czuję

Proszę, otwórz serce swe,

Niech w nie wpadną słowa te:

Które Tobie teraz ja, podarować właśnie chcę.

Ref. Jesteś mamo skarbem mym

Kocham Ciebie z całych sił.

Jesteś wszystkim tym, co mam

Wszystko Tobie jednej dam. (x2)

Mamy dla Was jeszcze karty pracy.

Matematyczna - tu Waszym zadaniem będzie rysowanie po śladzie figur geometrycznych. Możecie je ozdobić plasteliną i spróbować ułożyć figury z różnych przedmiotów, np. kredek, łyżeczek, butów.

/uploads/5eda529a2d719/newses/463/content/19.05_2.docx [.docx, 23.74 kB]

Teraz poćwiczymy rączkę. Pamiętajcie o prawidłowym trzymaniu ołówka przy każdej pracy plastycznej.

 /uploads/5eda529a2d719/newses/463/content/19.05_3.docx [.docx, 94.74 kB]

Z okazji zbliżającego się Dnia Mamy wykonamy laurkę. Trudno byłoby utrzymać taki prezent w tajemnicy, ale najpiękniejsze są Wasze samodzielne prace. Tak więc drogie Mamy i Tatusiowie, wspólnie wykonamy laurkę.

Instrukcja w linku poniżej.

/uploads/5eda529a2d719/newses/463/content/19.05_4.docx [.docx, 320.81 kB]