Przedszkole Miejskie Nr 72
w Łodzi

Witam dzieci i rodziców w nowym tygodniu, mam nadzieję, że pomimo trudnej dla nas wszystkich sytuacji miło spędziliście weekend. Kochane dzieci przypominam o konieczności mycia rąk –to bardzo ważne. Możecie nauczyć się wierszyka i mówić go w trakcie mycia rąk: Umyj rączkom brzuszki, później plecki i paluszki, potem palce złap na wędkę, pokręć kciuki śrubokrętem i na koniec swe paluszki potrzyj szybko o dwa brzuszki. W załączniku technika mycia rąk z wierszem.

/uploads/5eda529a2d719/newses/15/content/zalacznik_-_6_krokow_do_czystych_rak.docx [.docx, 376.16 kB]

 W tym tygodniu naszym głównym tematem będzie wiejskie gospodarstwo.                                                                    

1.Na początek zabawa paluszkowa do wiersza Małgorzaty Barańskiej:

Kaczka i kaczęta   

Pierwsze kaczątko dziobie: dziób, dziób.             
Dziecko unosi kciuk, a następnie układa wszystkie palce tej dłoni w kształt dzioba i wypowiada "dziób, dziób”, stuka nim we wnętrze drugiej, otwartej dłoni.

Człapie po błotku: tup, tup, tup, tup.                    
Wypowiadając słowa „człapie po błotku”, stąpa powoli dłońmi na przemian po podłodze lub udach. Wypowiadając słowa "tup, tup, tup", energicznie na przemian klepie dłońmi

Drugie kaczątko dziobie: dziób, dziób.                 
Unosi kciuk i palec wskazujący, a potem znowu dzióbkiem z wszystkich palców stuka w otwartą dłoń.

Człapie po błotku: tup, tup, tup, tup.                     
Ponownie stąpa po podłodze i klepie dłońmi (jak w punkcie 2).

Trzecie kaczątko dziobie: dziób, dziób.                
Prostuje kciuk, palec wskazujący i środkowy, a potem stuka dziobem z palców we wnętrze drugiej dłoni.

Człapie po błotku: tup, tup, tup, tup.                    
Powtarza czynności wykonywane dłońmi na podłodze (jak w punkcie 2).

Czwarte kaczątko dziobie: dziób, dziób.              
Unosi kciuk, palec wskazujący, środkowy i serdeczny, a następnie stuka dziobem.

Człapie po błotku: tup, tup, tup, tup.                    
Jeszcze raz stąpa dłońmi po podłodze i klepie nimi (jak w punkcie 2).

A mama kaczka dumna jak paw prowadzi dzieci prosto nad staw.                         
Układa palce jednej dłoni w kształt dzioba i porusza nimi na boki.                                                                                                                       

2. Teraz proszę rodziców o przeczytanie dzieciom opowiadania "Wiejskie gospodarstwo" O. Masiuk

– Chciałbym mieszkać na wsi – powiedział Szczypior. – Wieś jest lepsza niż miasto.

– Dlaczego? – zdziwiła się Zosia. – W mieście można chodzić do kina i jest więcej sklepów.

– Ale na wsi jest kino na podwórku – wykrzyknął Szczypior.

– Jak to „kino na podwórku”? – zdziwiła się jeszcze bardziej Zosia.

– Tyle się dzieje, jak na filmie – wyjaśnił Szczypior. – Kiedy byłem u cioci w zeszłym roku, to akurat uro­dziła się mała krówka, cielaczek i był taki śmieszny i nie umiał stanąć na własnych nogach. Były jak patyczki.

– Naprawdę? Ale fajnie. A moja babcia kiedyś przyniosła mi do łóżka małe kurczaczki. Takie dwa śmiesz­ne i tak robiły – tiu, tiu,tiu – i Elizka zaczęła naśladować małe kurczaczki.

– Wiecie co? Pobawmy się w wieś – zaproponował Szczypior. – Jedna osoba myśli, że jest jakimś zwierząt­kiem, a inne mu zadają pytania, żeby zgadnąć, jakim jest. Na przykład, czy masz ogon? Ale można odpowia­dać tylko tak lub nie.

– Masz ogon? – zapytała więc szybko Elizka.

– Tak.

– Lubisz trawę?

– Tak.

– Robisz muuuu?

– Tak – wciąż odpowiadał Szczypior.

– Jesteś krową! – krzyknęła Zosia.

– Nie – spokojnie powiedział Szczypior.

– Jak to nie, przecież robisz muuu. Proszę Pani, on jest krową, a się nie chce przyznać – wrzasnęła Elizka.

– Nie jestem krową – oburzył się Szczypior.

– Tak?! A kim jesteś? – spytała rozzłoszczona Zosia.

– Jestem cielaczkiem, tym, który się urodził u mojej cioci.

– Nie bawię sią tak – oświadczyła Zosia. – Jak robisz muu, to jesteś krową. Jak robisz ko, ko, ko, to jesteś kurą, jak chrum, chrum to świnią. I już. Koniec, kropka.

Po czym dziewczynka odwróciła się na pięcie i odeszła.

– A ja jestem cielakiem i robię muu jak moja mama – oświadczył Szczypior i odszedł w drugą stronę.

– Na wsi jest bardzo wesoło. I rzeczywiście jak filmie – zamyślił się Tup.

 Po wysłuchaniu spróbujcie odpowiedzieć na pytania: Gdzie chciałby mieszkać Szczypior?; Co babcia Elizki przy­niosła jej do łóżka?; W co bawiły się dzieci?; Jakie dźwięki wydają: krowa, świnka, kura?; Kim chciał być Szczy­pior?

3. „Jakie to zwierzę?” – zabawa ruchowa. Rodzic demonstruje sposób poruszania się różnych zwierząt domowych zadaniem dzieci jest naśladowanie rodzica i powiedzenie, co to za zwierzę. Np., kura – chodzi, staje i jedną noga udaje grzebanie w ziemi, ręce z tylu splecione udają kuperek; wypowiada zgłoski: ko,ko; krowa – chodzenie na czworakach i wydawanie dźwięku: muuuu (pozostałe zwierzęta: koza, owca, indyk, kot, koń itp.). Można też zamienić się rolami czyli dziecko pokazuje a rodzic musi naśladować i zgadnąć co to za zwierzę.
4. „Odgłosy zwierząt z wiejskiego podwórka” – rozwiązywanie zagadek słuchowych: kura, koń, krowa, baran, indyk, kaczka. Rodzic włącza dzieciom nagranie odgłosów lub sam naśladuje dźwięki wydawane przez zwierzęta zadaniem dzieci jest odgadnięcie co to za zwierzę.
5. Karta pracy – zadaniem dzieci jest połączenie w pary takich samych zwierząt.

/uploads/5eda529a2d719/newses/15/content/zalacznik_nr_1_polacz_w_pary.docx [.docx, 188.67 kB]

6. Kolorowanka ze zwierzętami – zadaniem dzieci jest pokolorowanie zwierząt dorosłych oraz nazwanie wszystkich zwierząt ( ćwiczymy nazewnictwo zwierząt i ich młodych).

/uploads/5eda529a2d719/newses/15/content/zalacznik_nr_2_kolorowanka.docx [.docx, 193.92 kB]

Miłej zabawy!