Przedszkole Miejskie Nr 72
w Łodzi

Dzień dobry moi mili w ten poniedziałkowy poranek. Mam nadzieję, że weekend minął Wam przyjemnie i w zdrowiu. Brakuje mi naszych porannych poniedziałkowych rozmów „Jak minął weekend? Co fajnego robiliście?”

 Już czas rozpocząć pracę. Na początku zapraszam Was na wycieczkę na wieś. Posłuchajcie opowiadania. Kiedy usłyszycie nazwę zwierzątka, proszę abyście naśladowali jego odgłos np. koza – mee; baran – bee; kura – ko, ko; kogut – kukuryku; koń – ihaha; krowa – mu, mu; świnia – kwi, kwi; indyk – gul, gul; pies – hau, hau; gęś – gę, gę; paw – lulu.  

Wyprawa na wieś

Bogusław Michalec

Dziś przy płocie, gdzieś nad Sanem, koza kłóci się z baranem. Taka sprzeczka to nie żarty: kto z nich bardziej jest uparty? Tuż przy skręcie na Jaworzno gra­ły kury w piłkę nożną. Mecz sędziował kogut stary, co miał buty nie do pary. W bramce była wielka dziura, więc mocniej jakaś kura kopnąć tu zechciała pił­kę, choćby nawet przez pomyłkę, to szukano piłki potem od niedzieli po sobo­tę. Ale wbrew tym przeciwnościom, kury grały z przyjemnością. Koń, co wiele w życiu przeżył, dziś w uśmiechu zęby szczerzy. Rzekł, gdy wsparł się na pod­kowie: „Dobrze jest mieć końskie zdrowie”. Jedni mają strojne szaty, za to krowa – czarne łaty. Smutnie muczy całe lata: „Nie chcę dłużej być łaciata”. Pewna świnka w Świnoujściu marzy wciąż o zamążpójściu. Szuka ciągle kan­dydata „Miła jestem i bogata. To nie będzie pierwszy lepszy, chcę by był naj­lepszy z wieprzy. Niech ma frak i krawat w prążki, niech uczone czyta książki. Niech kwiatami też mnie wita, niech je widelcem z koryta. Zresztą – po co tyle krzyku – mogę sama żyć w chlewiku”. Gdy się indyk rozindyczy, nikt indyka nie przekrzyczy. Niech pies szczeka, baran beczy, indyk swoje, indyk przeczy: „Ja wiem lepiej, nie masz racji. Już mówiłem przy kolacji, że od Gdańska, aż po Kraków, indyk jest najlepszym z ptaków. Gdy się gęś ze złości trzęsie, robi miny bardzo gęsie. Ranek, albo popołudnie, gęś wykrzywia się paskudnie. Księżyc zajął miejsce słońca, fochom gęsi nie ma końca. Pyta paw i pyta kura: „O co taka awantura?”

Zapraszam do zabawy „Pieski do budy”. Połóż na dywanie kawałek kartki, gazety – to Twoja buda. "Dzieci-pieski" poruszają się na czworakach w różnych kierunkach, omijają przeszkody. Na hasło : Pieski do budy! jak najszybciej musisz usiąść w swojej budzie.

 Przyjrzyjcie się proszę ilustracji:

 /uploads/5eda529a2d719/newses/129/content/Ilustracja_zwierzat_na_wsi.docx

Wysłuchajcie wiersza:

"W zagrodzie" Bożena Forma

Wstawać wszyscy wstawać,

dzionek się zaczyna.

Słoneczko już świeci

to dobra nowina.

Gospodyni Magda

z łóżka wyskakuje.

Krząta się po domu,

czasu nie marnuje.

Już czekają kury,

kaczki i perliczki.

Kogut, kilka gęsi,

indor i indyczki.

Gospodyni w wiadrach,

czystą wodę niesie.

Ptactwu sypie karmę,

głodne wszystkie przecież.

Wypuszcza z obory

krowę i barana,

niech na łące trawę

skubią już od rana.

Jak to gospodyni

dba o swą zagrodę,

zawsze bardzo chętnie

pokazać wam mogę.

Na podstawie treści wiersza i obejrzanej ilustracji odpowiedz na pytania:

Kto jest bohaterem wiersza?;

Co od rana robi gospodyni Magda?;

Jak myślicie, gdzie mieszka gospodyni Magda?;

Jakie zwierzęta można spotkać na wiejskim podwórku?;

Jak wyglądają te zwierzęta?;

Które zwierzęta mają dwie, a które cztery nogi?;

Które mają rogi?;

Jak poruszają się ptaki?;

Jak inne zwierzęta?;

Jakie zwierzęta żyjące na wiejskim podwórku można spotkać w mieście?;

Kto dba o zwierzęta mieszkające na wiejskim podwórku?;

Jak wygląda praca gospodarza?.

Wykonaj makietę „Na wiejskim podwórku”. Wykorzystaj plastelinę, z której ulepisz figurki zwierząt oraz inne dostępne materiały. Następnie wszystko ustaw na grubym kartonie lub tekturze. Poproś Rodziców, żeby wykonali zdjęcie i prześlijcie je proszę na adres przedszkolny.

Przygotuj klej, nożyczki. Pamiętaj o bezpiecznym korzystaniu z tego narzędzia. Wykonaj kartę pracy.

/uploads/5eda529a2d719/newses/129/content/Na_wsi_czytanie.docx

„Dopowiedz i zrób” – zabawa z rymami. Rodzic mówi zdania, których zakończenia (słowa do rymu) dopowiadają dzieci. Dzieci wykonują czynność, o której jest mowa w zdaniu.

Powiedz: prosię i podrap się po … /nosie/.

Powiedz: koń i wyciągnij do mnie… /dłoń/.

Powiedz: krowy i dotknij palcem … /głowy/.

Powiedz: króliczki i nadmij … /policzki/.

Powiedz: kaczuszka i dotknij łokciem … /brzuszka/.

Powiedz: psy i klaśnij raz, dwa, … /trzy/.

„Co zmieniło swoje miejsce?” – Rodzic gromadzi 7 różnych przedmiotów. Ustawia je po kolei, a dzieci mają za zadanie zapamiętać ich ustawienie. Następnie prosi, aby dzieci się odwróciły, a Rodzic zmienia kolejność ustawienia przedmiotów. Zadaniem dzieci jest wskazanie różnic w ustawieniu.

Miłej zabawy. Do jutra.