"Złota kaczka" - zajęcia edukacyjne - Przedszkole Miejskie nr 72

"Złota kaczka" - zajęcia edukacyjne

Dzień dobry, ciekawe czy wiecie jaki dzisiaj mamy dzień tygodnia? Podpowiem że zaczyna się weekend czyli jest..?oczywiście piątek a kolejne dni to sobota i niedziela. Zazwyczaj w piątki pytałam Was co chcielibyście robić w weekend, dzisiaj niestety nie dowiem się tego od Was ale możecie wysłać mi zdjęcia Waszych aktywności weekendowych( na adres mailowy przedszkola), będzie mi bardzo miło.

Dzisiaj poznamy legendę o złotej kaczce ale wcześniej chciałabym abyśmy trochę poćwiczyli ciałem i językiem:

/uploads/5eda529a2d719/newses/38/content/zalacznik_nr_1_-_gimnastyka.docx

Teraz wysłuchajcie proszę legendy

Legenda o złotej kaczce

Na dole niebiesko, na górze niebiesko, bo na dole Wisła pluszcze, a nad głową niebo się uśmiecha. Od rzeki do góry idzie prosta droga. Jak się patrzy znad Wisły, to pomyśleć można, że aż do nieba sięga. „Jakbym tak szedł i szedł tą drogą pochyłą, to bym może do nieba doszedł, to bym może gwiazdę złowił, to bym był bogaty!” – pomyślał Kasperek i poszedł. Ale czy to można dojść do nieba, kiedy po drodze tyle ciekawych rzeczy napotkasz? Ot. Już w połowie musiał Kasper przystanąć. Majsterkowie budowali wielki zamek. Dziwy o tym zamku gadali. Jest tu ponoć loch, do którego trafić niełatwo. Skarby w nim nieprzeliczone. Strzeże ich złota kaczka. Wielu śmiałków próbowało zdobyć to bogactwo, ale żadnemu się nie udało. Roześmiał się Kasper.

– Nie pójdę do nieba! Pójdę kaczki szukać.

I poszedł. W ciemnych lochach kagankiem sobie przyświecał. Długo błądził. Straszyły go tam okrutne straszydła. Głodem przymierał. Przez ogień przechodził, przez wodę, a niczego się nie uląkł. Doszedł wreszcie do jeziora. To jezioro – jak ze srebra. Kaczka na nim – jak ze złota. A gada ta kaczka, jakby najpiękniejsze skrzypce gdzieś za ścianą grały:

– Masz tu, Kasperku, wór złota. Jak je w ciągu nocy sam na siebie wydasz, nikomu nawet grosika nie dasz, wszystkie skarby wkoło będą twoje.

A tych skarbów wkoło tyle, że aż w oczach ćmi się.

Używał Kasperek przez całą noc jak król. Szat sobie bogatych nasprawiał, dwór sobie kupił, konia ognistego do karocy szczerozłotej. A jadł, a pił…

Wydał wszystko złoto. Zajechał nocą pod zamek, żeby swoje skarby odebrać. Zeskakuje z konia, a tu sierota podbiega, o kawałek chleba prosi. Sięgnął Kasper do kieszeni, ostatni grosik znalazł. Zapomniał o nakazie kaczki, oddał grosz sierocie. Zatrzęsła się wnet cała ulica. Zagrzmiało. Stracił Kasper swoje skarby. Już nigdy do lochu nie trafił. Ale nie martwił się tym wcale.

– Co mi tam ze skarbów dla samego siebie! – powiedział i tą pochyłą drogą poszedł sobie w górę. Podobno zamieszkał na Starym Mieście. Podobno nauczył się szyć piękne buty. A tej Złotej Kaczki nikt już dziś nie szuka, choć nadal jest w Warszawie tamta pochyła ulica. Nazywa się ta ulica Tamka. Dawne zamczysko też tam stoi pięknie odbudowane.

Spróbujcie odpowiedzieć na pytania: Jak miał na imię chłopiec, który spotkał Złotą Kaczkę?; Gdzie mieszkała Złota Kaczka?; Czy chłopiec faktycznie nie podzielił się z nikim złotem?; Co się stało ze złotem, gdy Kasperek podzielił się z sierotą?

Zabawa ruchowa „Kaczki w stawie” - dziecko-kaczuszka splata ręce z tyłu i chodzi po całej sali, naśladując kaczy chód (stopy stawiają na boki), rodzic klaszcze lub puszcza muzykę. Na przerwę w klaskaniu (lub w muzyce) dziecko kaczuszka kuca chowa głowę między kolana. Wstaje, gdy usłyszy ponowne klaskanie lub muzykę. Powtarzamy kilka razy.

Teraz propozycja zabawy badawczej „Wielkie skarby”. Do zabawy potrzebne jest pudło. Rodzicu włóż proszę do pudła kolorowe sznurki, wstążki, linki – wszystkiego po dwie sztuki, ale jedna krótka, druga długa. Dziecko wyciąga z pudełka po jednym sznurku. Gdy pudełko będzie puste, zadaniem dziecka jest dobranie w pary elementów tak, aby w parze były dwie sztuki tego samego rodzaju. Następnie dziecko przykłada do siebie wstążki. Proszę zapytać: Która wstążka jest krótsza?; Która wstążka jest dłuższa? Pomagamy dziecku używać pojęć długi, krótki, przykładamy do siebie wstążki, pokazując różnicę w długości wstążek.

„Moje ręce” - dzieci weźcie proszę wczorajszą pracę plastyczną – odciśnięte dłonie i dorysujcie im buzie. W załączniku propozycje ale możecie oczywiście pomalować według własnego pomysłu. Chętnie zobaczę Wasze dłonie –zdjęcia można wysyłać na adres przedszkola.

/uploads/5eda529a2d719/newses/38/content/zalacznik_nr_2_-_praca_plastyczna.docx